من کی ام

پس چرا با این همه دانائی موفق نیستیم؟ .ما ایرانی ها واقعا خیلی موارد را می دانیم و تجربههم داریم و باز هم بدنبال دانائی بیشتر هستیم و افرادی که دانا نیستند در نزد ما جای بالائی ندارند-برای ما دانستن یک ارزش و امتیاز است واز کودکی دوست داشته ایم که در تمام زمینه هاحتی خیلی کم و محدود باز هم چیزهائی بدانیم—در خانواده های ما و در مهمانی ها از همه چیز سخن گفته شده و می شود—از سیاست دنیا تا سیاست داخلی -از گرانی تا نحوه حکومتشاهان قدیم و از خدمات نخست وزیران بزرگ تاخیانت های مردان سیاست -از دستور درست کردن هویج پلو با مرغ تا نحوه راندن زیر دریائی اتمی-از آسفالت بد جاده ها تا پرتاب فضانوردانبه مریخ از بزرگی پدر بزرگ و مادر بزرگمان تا سوتی های بایدن و ترامپ از ارزش دلار در زمانحال و ارزش آن قبل از سال 57 و خلاصه از گودترین نقطه اقیانوس آرام تا محل دفن امیر کبیردر کربلا.مدتهاست که به چگونگی این همهاطلاعات گوناگون نزد افراد ایرانی فکر کرده ام.شما بفرمائید چگونه این حد از دانستن و تحلیلهایدرست و نادرست تا کنون نتوانسته گره ائی از کارما و اجتماع ما باز کند.دانستن های زیاد چرا به موفق بودن و ثروتمند شدن فرد نیانجامیده؟ آیا واقعا ما تا حالا به این موضوع دقت کرده ایم و یامثل بسیاری از موارد از کنار آن بصورت کاملا نا خود آگاه گذشته ایم—چرا چشم ما از دنبال کردن هیکل های زیبا و موهای قشنگ و زیبائیظاهری تا کنون نتوانسته عبور کند و مخصوصا عیوب باطنی و تهی بودن مغز افراد را ببیند- این احترام چیست که ما به لباس می گذاریم چراباید لباس روحانیت افتخار آمیز باشد و یا یک لباس نیمه لختی یک خانم در یک میهمانیبتواندتا این اندازه نظر ما .....ادامه دارد  |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هفتم من کی ام...

ادامه مطلبدر یک خیابان که با تیرهای چراغ برق با فاصله های معین روشن شده انددر حال عبور هستید. در ابتدا به مرز نورانیتیک تیر چراغ برق میرسید وکم کم از حیطه نور تیر چراغ برق قبلی خارج میشوید.شما بواسطه عبور بعد از لحظاتیکاملازیر تابش نور لامپ قرار میگیرید و با زهم عبور میکنیدو این فرایند در تمام تیرهای چراغ برق تکرا ر میشود. در اینفرضیه نور چراغها همچنان در حال تابش هستند و حرکت وتوقف و حتی از پا افتادن شخص رهگذر هیچ تاثیری بر تابشنور چراغ برق ندارد. جامعه هم همینطور تحت تابش انوارمختلف قدرت قرار میگیرد در نظر داشته باشیم که تعدادقدرتهای دخیل در هستی یک جامعه از گوناگونی بینهایتبر خورداربوده و فرضا می توان یقین داشت که بصورت خیلیعادی ممکن است تعدادی از عناصر ساختمانی و موثر ازقدرت قبلی در صحنه مانده و تعدادی از عوامل مهم قدرتجدید نیز وارد صحنه شده و قانون جدیدی حاکم می شود کهنه قدرت کامل قبلی است و نه قدرت کامل جدید در اینصورت بدلیل عدم درک واقعی جامعه از ذات قدرت که در هر صورت دارای مشخصات تعریف شده در این مقوله هست تابش انوارقدرت با همه توانائی ذاتی،کل لایه های اجتماع را تحت تاثیرقرارنمی دهند.دلیل این امر هم این است که قابلیت درک وجذب قدرت درطبقات مختلف جامعه یکسان نیست و در اینحالت قدرتهای متعددی لایه های جامعه راتحت تاثیر می گیرندو اگر تاثیر گذاری با زمان مناسب هماهنگ وهم سو باشندتاثیر قدرت هم قابل درک و تفسیر خواهد شد.و همزمان چنانچه در قسمتی از آئینه جامعه کدورتی پیدا شود متناسب با این کدورت قدرتهای سزا دهنده وارد شده و قسمت کدر را از دریافت مواهب قدرت جاری کنار گذاشته و انوارقدرت هایجدید و قدیم  هم در آن قسمت تابیده نخواهد شد.کدورتآینه جامعه از جنس نافرمانی های انسا من کی ام...

ادامه مطلبدر نظام هستی ارجحیتی بین قدرتها وجود ندارد و وجود قدرت بهر شکلی گریز ناپذیر استقدرتها فنا ناپذیر و ازلی و ابدی هستند اما ، توان اجرائی دربرابرتغییرات زمانی  ندارند و  بسرعت با قدرت جدیدی جایگزین می شوند.اما خروج از انوار قدرت(عام) غیر ممکن است اثرات ناشی از انوار قدرت مانند خود قدرت متفاوت است وآنهمتابعی است از قدرت خاص خود.قطعی ترین موضوع در موردقدرت اینست که تحت تاثیر هیچگونه شرایطی واقع نمی شود.و در حقیقت ذات کلی هستی و از جمله شرایط ، تحت قانون قدرت شکل گرفته و معنی پیدا میکند.لذا زمانی که قدرت جدیدی قانون خود را اجرا می کند و همزمان قدرتی که در حال بیرون ریختن است در نقاط مشترکی اعمال نفوذ میکندوضعیت خاصی ایجاد میشود به این صورت که موجوداتیکه درنقاط مشترک تابش قرارمی گیرند بشدت متشنج میشوند درعین حال در تابش انوار  قدرتهاو قانون آنها کوچکترین خللی وارد نمی شود .زیرا دریافت کنندگان انوار قدرت با وجوداستعدادها و تفاوت ها  بهر شکل تحت امرقدرت هستندو تاثیر پذیری ایشان از انوار قدرت متفاوت است ولی ذاتقدرت نتیجه مقتضیات بالا و پائین نیست .بلکه هر آنچهدر تابش نور قدرت قرار می گیرد در صورتیکه کوچکترینتعارضی با قانون قدرت موجود پیدا کند دور انداخته می شود وتحت امر قانونی دیگر که احتمالا قانون فنا کننده پدیده ها است قرار می گیردپایان  |+| نوشته شده در  شنبه بیست و چهارم اردیبهشت ۱۴۰۱ساعت 15:34&nbsp توسط سید محسن موسوی  |  من کی ام...

پس چرا با این همه دانائی موفق نیستیم؟ .ما ایرانی ها واقعا خیلی موارد را می دانیم و تجربههم داریم و باز هم بدنبال دانائی بیشتر هستیم و افرادی که دانا نیستند در نزد ما جای بالائی ندارند-برای ما دانستن یک ارزش و امتیاز است واز کودکی دوست داشته ایم که در تمام زمینه هاحتی خیلی کم و محدود باز هم چیزهائی بدانیم—در خانواده های ما و در مهمانی ها از همه چیز سخن گفته شده و می شود—از سیاست دنیا تا سیاست داخلی -از گرانی تا نحوه حکومتشاهان قدیم و از خدمات نخست وزیران بزرگ تاخیانت های مردان سیاست -از دستور درست کردن هویج پلو با مرغ تا نحوه راندن زیر دریائی اتمی-از آسفالت بد جاده ها تا پرتاب فضانوردانبه مریخ از بزرگی پدر بزرگ و مادر بزرگمان تا سوتی های بایدن و ترامپ از ارزش دلار در زمانحال و ارزش آن قبل از سال 57 و خلاصه از گودترین نقطه اقیانوس آرام تا محل دفن امیر کبیردر کربلا.مدتهاست که به چگونگی این همهاطلاعات گوناگون نزد افراد ایرانی فکر کرده ام.شما بفرمائید چگونه این حد از دانستن و تحلیلهایدرست و نادرست تا کنون نتوانسته گره ائی از کارما و اجتماع ما باز کند.دانستن های زیاد چرا به موفق بودن و ثروتمند شدن فرد نیانجامیده؟ آیا واقعا ما تا حالا به این موضوع دقت کرده ایم و یامثل بسیاری از موارد از کنار آن بصورت کاملا نا خود آگاه گذشته ایم—چرا چشم ما از دنبال کردن هیکل های زیبا و موهای قشنگ و زیبائیظاهری تا کنون نتوانسته عبور کند و مخصوصا عیوب باطنی و تهی بودن مغز افراد را ببیند- این احترام چیست که ما به لباس می گذاریم چراباید لباس روحانیت افتخار آمیز باشد و یا یک لباس نیمه لختی یک خانم در یک میهمانیبتواندتا این اندازه نظر ما .....ادامه دارد  |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هفتم من کی ام...